Geen verslagen beschikbaar over:
GAK - BQ 28 2-0 (matig gespeeld, verdiend verloren, had niet gehoeven)
BQ28 - Fc Gelre 1-2 (Jammer, net niet. Goed gespeeld. Goal Kim Dijkstra)
Vios - BQ28 1-2 (moeizaam, maar goed terug geknokt de 2e helft, goals Kim Dijkstra en Tess Meerman)
BQ28 - IJVV De Zwervers (Rotterdam) oefenduel 5-2 (erg slecht weer, leuk gevoetbald, Kim Dijkstra 3x, Kimber en Catherine)
DTS Ede - BQ28 2-0 (Jammer, hard gewerkt, twee onnodige goals tegen, 2e helft goed begonnen, dank aan Emma en Kimberley van MB)

7) Competitie BQ28 - DTS Ede 1-3

Een lekker zonnetje deze dag. Maar zou het ook een zonnige wedstrijd worden? Na een korte bespreking waarin we nogmaals wezen op het dekken aan de goede kant, het druk zetten op de tegenstander (met name op hun verdediging) en op het schieten begonnen we aan de warming up. Tijdens de bespreking blijven jullie kakelen. Het zou fijn zijn als er een keer gediciplineerd geluisterd zou worden. Ik heb weinig zin om als een schoolmeester voor de groep te staan of met een vingertje jullie uitbranders te moeten geven. Daar ben ik het type niet naar. Het is een spelletje dat we allemaal voor ons plezier doen. Maar we spelen wel hoofdklasse en daar hoort iets bij. We willen bovendien graag mee doen in de strijd om de prijzen.

We begonnen uitstekend aan de wedstrijd. We wisten DTS gelijk onder druk te zetten en al snel waren we het aan de kant eens. Dit was de koploper, maar wij deden absoluut niet onder voor hun. De meiden uit Ede hadden wel een erg sterke verdediging. Na een mooi geplaatst schot van Kim Dijkstra was de koek ineens op bij ons. 10 goede minuten en toen kwam DTS aanzetten. Niet zozeer omdat ze zo goed waren, maar meer omdat wij het toelieten. We waren te gehaast, hielden geen ballen onder controle, speelden te snel en te onzuiver de bal weer weg en liepen niet goed vrij. Elkaar soms zelfs letterlijk in de weg. Daardoor werden verkeerde keuzes gemaakt en kwam onze achterhoede erg onder druk. Bij een corner (35e min) dook Ella onder de bal door waarna een speelster van Ede kon binnen koppen: 0-1. Daarna waren we het padje kwijt en het was aan de uitstekend keepende Ella te danken dat we geen grotere achterstand op liepen. In de rust brachten we Esther naar mid mid, verdween de (weer) goed spelende Kimberley naar links mid en kregen we meer druk op de tegenstander. Eva die goed had stand gehouden als voorstopper ging op eigen verzoek weer als rechtsback, Angelique nam haar vertrouwde positie weer in. We hadden nu een veldoverwicht. Dts kwam er niet meer uit. Jolanda wist met een droog schot in de hoek de 1-1 op het bord te zetten. Daarna gingen we door en helaas ontbrak het zowel Kimber als Jolanda op het moment supreme aan kracht om de bal tegen de touwen te werken. We hebben keihard gestreden en gevochten voor iedere centimeter. Langzaam raakten we de overheersing weer kwijt. Ella hield ons op de been. Het kon alle kanten op, maar wij waren wel sterker. Helaas, een lange bal werd door Angelique op haar bol (met knotje) geaaid in plaats van weg gekopt en de bal schoot pardoes langs Lotte. Een speelster verscheen alleen voor Ella en daar waar Ella eerder wel redding bracht was het nu 1-2. Echt balen, 10 minuten voor tijd. Er viel een deken van teleurstelling over het team, de pijp was leeg, er werd niet meer gestreden. Een bal belandde per ongeluk tegen een hand en we kregen een makkelijk gegeven penalty tegen. Ella stopte de bal keurig en onderstreepte daarmee haar goed keeperswerk van die middag. Helaas was ook deze redding niet het sein om nog eens vol voor de overwinning te gaan en in de slotminuut was er dan toch nog een foutje van Ella waardoor zelfs de geflatteerde 1-3 op het bord kwam.

Goed gewerkt, weer slordig gespeeld. Tess wees er op dat we door hadden moeten vechten na de 1-2. Jolanda wees er op dat we eens met meer mensen moesten komen trainen. Beiden hadden dat wel goed gezien en ik vind het fijn dat we in alle open- en eerlijkheid dit soort dingen tegen elkaar kunnen en mogen zeggen. Volgende week weer een partijtje ballen: uit tegen Go Ahead Kampen. Hopelijk gaan dan de 3 punten mee naar huis en is dat een begin om voor de 3e plaats te gaan

Paul

6) Competitie Fc Gelre - BQ28 5-1
23 maart 2013

Een gehavend BQ28 moest richting Wehl om daar te strijden tegen de kampioenen uit de najaarscompetitie hoofdklasse MA. Liefst 6 afmeldingen hadden we. We hadden dus slechts 1 wissel en er waren ook nog eens een paar meiden licht gehavend. Tot overmaat van ramp moest Ella zich ook nog ziek melden zodat we zonder keepster vertrokken.

Veel gedoe vooraf om voldoende rijders/auto's op de kaart te krijgen. De moeder van Kimberley en vader van Kim Dijkstra waren zo vriendelijk om voor de 2e keer in enkele weken een verre rit te maken. Hartstikke bedankt, echt tof !

Wat valt er te zeggen over deze wedstrijd. Eigenlijk niet zo heel veel. Een weedstrijd met twee gezichten. Het was bovendien koud, er stond een straffe wind op het veld en Fc Gelre is een degelijke goede ploeg met zo nu en dan goed combinatievoetbal. In de najaarscompetitie hadden we uit met 4-1 verloren en thuis met 4-1 gewonnen. We waren amper een paar minuten bezig of Meis, de gelegenheidskeepster, kon niet bij een hoge dwarrel bal (voorzet). Grabbelend (maar dan wel mis grabbelend) zag Meis de bal in het dak van het doel belanden. 1-0. Een paar minuten later was het een corner voor Fc Gelre. Iedereen keek naar de bal, maar niemand deed iets. De bal belandde precies op de hak van Eva en rolde de goal in 2-0. Sneu om op deze manier op achterstand te moeten komen. Fc Gelre had de wind in de rug en wist met goed combinatievoetbal ons team onder druk te houden. Wij kwamen er niet uit en speelden wederom erg slordig. Nog geen enkele wedstrijd na de winterstop hebben wij lekker gespeeld. Ja soms bij vlagen, maar over het algemeen is het nog te mager. Waar het ons vandaag in de eerste helft aan ontbrak was een killersmentaliteit. We lieten het kaas van ons brood eten, we lieten ons wegduwen, waren steeds een stapje te laat en hadden zelf niet de kracht om de bal naar voren te plaatsen.
Toch was het Catherine die in een betere fase zichzelf mooi richting de goal van Gelre wist te bewegen. Haar schot zeilde echter langs de verkeerde kant van de paal. We bleven nog even in die "iets" betere fase, maar kregen door een slordigheid achterin (dit keer zeldzaam van Lotte nota bene) de 3-0 om onze oren. Kort daarna was het verkeerd uitverdedigen en stond de 4-0 op het bord. En nog een slordigheid bracht zelfs de 5-0. Verdiend hoor, maar zo onnodig en soms zo door slordigheid.

In de rust vervingen we Meis. Die weliswaar (mede) schuld had aan 2 goals, maar verder zeer zeker een pluim verdiende. we weten ook dat ze beter kan en had vandaag gewoon geen geluk. Meis werd dus vervangen door Catherine. We kregen hiermee ook iets meer voetballend vermogen op het middenveld. En, we hadden de wind in de rug. We hadden afgesproken om door te blijven knokken en deze wedstrijd maar als leermoment te beschouwen. En de meiden gingen knokken. Fc Gelre is de 2e helft niet of nauwelijks meer over de middenlijn geweest. Catherine heeft 1 bal gehad (een oprapertje). Natuurlijk Gelre geloofde het wel en hadden de wind tegen, maar het was zeker ook onze verdienste dat zij niet meer aan voetballen toe kwamen. Onze meiden hebben in die 2e helft echt gestreden voor iedere meter. Kimberley en Tess gingen voorop in de strijd en Kimber was een sterk aanspeelpunt in de spits. Kim D dartelde nu meer dan in de eerste helft langs haar tegenstandsters en kon alleen met overtredingen afgestopt worden. Het was overigens een faire wedstrijd. Ook achterin stond het goed. Gelegenheids voorstopper Eva deed het uitstekend en Lotte had meer rust in haar spel. Melike sjouwde dat het een lust was, Meis werkte hard en Kim de H was een goede stoorzender. Ook Elcin stond beter dan in de eerste helft en trok zelfs regelmatig mee naar voren. Kim B moest duidelijk wennen aan de linkerkant maar liet een paar keer zien dat ze over een goede techniek beschikt. Zij kwam een teenlengte te kort bij een uitbraak om de 5-1 aan te tekenen. Dat die (verdiende) goal er toch kwam was te danken aan Kim D die met een afstandsschot de keepster wist te verschalken (5-1). Na een zeer matige 1e helft een 2e helft waarin de meiden zich gerevancheerd hebben. En (als je met 5-0 in de rust achter staat) verdient dat een pluim.

Nadat we afscheid hadden genomen van het gastvrije Fc Gelre reden we terug naar onze thuisbasis. Een pijnlijke, maar leerzame, koude middag.

Chauffeurs en vlaggenist (Edwin, de vader Kim D): bedankt voor jullie inzet !!

Paul

1-0, 2-0, 3-0. 4-0 en 5-0
rust
5-1 Kim Dijkstra

5) Competitie BQ28 - Vios Vaassen 5-3
16 maart 2013

Ook deze tweede thuiswedstrijd moesten we op gras voetballen. Vooraf hielden we een wedstrijdbespreking waarbij we ook kort terugblikten op SJN uit.

Van Vios Vaassen wisten we niet veel, behalve dan dat we in september in een uitwedstrijd voor de beker gewonnen hadden van hun (2-3). De tactiek voor vandaag was eigenlijk simpel: snel druk zetten, het spel ontregelen, zelf goed en veel bewegen en zuiver en hard op elkaar inspelen.
Na het beginsignaal werd hiervan helemaal niets terug gezien, helemaal niets. We deden maar wat. We speelden de ballen weer veel te soft in, liepen te lang met de bal, passten onzuiver en lieten de tegenstander heerlijk opbouwen. Ik moet ook eerlijk zeggen dat Vios V erg fel en fanatiek uit de startblokken kwam. Het was hun eerste competitiewedstrijd en onze derde. De goede start van Vios V resulteerde in een terechte voorsprong. Een aanval over onze linkerkant, een voorzet en plots was daar Ella die daar helemaal niets te zoeken had. Helaas verwerkte ze ook nog eens de bal niet en toen we nog eens opkeken lag de bal in het netje: 0-1.

We rommelden nog wat aan en besloten enige verschuivingen in het elftal door te voeren. Met Meis op het middenveld kregen we meer grip en bovendien leek het wel of we wakker geschud waren. We namen de overhand en zonder echt goed te voetballen maakten we nu wel gebruik van onze ervaring, onze kracht en snelheid die ons team heeft. Kim Dijkstra werd een paar keer in stelling gebracht. Ging de bal eerst nog diagonaal langs het doel (ook Jolanda, Esther en Kimberley raakten de bal niet  goed), later kwam Kim drie keer voor de keepster van Vios Vaassen en drie keer was het raak: 1-1; 2-1 en 3-1. Die fase was het nog niet super, maar het ging in ieder geval een stuk beter.

In de rust was er een relaxte sfeer. We bespraken enkele verbetermogelijkheden en begonnen goed gemutst aan de 2^e helft. Melike moest de rechterkant bestrijken en na een paar sprintjes kreeg zij het erg benauwd. De goed en eerlijk fluitende scheids had het ook door en legde het spel even stil. Gelukkig zijn we ook allemaal wel zo volwassen om zelf tijdig om een wissel te vragen als het even niet gaat.
Vios V was goed uit de kleedkamer gekomen en we lieten ons weer afbluffen. We liepen veelal weer uit onze posities en een steekbal op de spits betekende een 3-2. En even later een afzwaaier die langs Ella schoot 3-3. Zo onnodig, zo slordig. We kregen een twijfelachtig stukje in de wedstrijd. Pijntjes bij beide teams haalden het tempo uit de wedstrijd. Toch braken we een aantal keer goed door. Bij een van die uitbraken werd Kimber gevloerd: penalty. Kim Dijkstra plaatste zich achter de bal en legde aan voor haar nummer vier. Maar zoals eigenlijk het team tot dan toe had gevoetbald schoot Kim de bal in: veel te slap. De keepster kon hem zo vangen, het bleef daarmee 3-3.
Deze misser was schijnbaar wel het sein voor ons team om een tandje hoger te schakelen. Bij Vios V was het pijpje nagenoeg leeg. We namen de overhand en ondanks dat de klok verder tikte voelde je dat we nog kansen zouden krjigen. De onvermoeibare Kimberley was heel dichtbij, Tess die na een mooie aanval over de keeper heen schoot, maar helaas onderkant lat. Kimber en Kim D die regelatig langs de zijkanten op kwamen. En uit een van deze aanvallen, zo kleine 10 minuten voor tijd was het Kimber die na goed doorzetten de bal droogjes in het doel schoof: 4-3. Het was nog oppassen maar bij Vios leek iets gebroken en wij hielden betrekkelijk eenvoudig stand. We kregen nog enkele corners en uit een van die corners was het Jolanda die de bal aan de zijkant van het zestienmeter gebied kreeg en in de korte hoek de keepster passeerde 5-3.
Een moeizame overwinning. Moeizaam omdat we het ons zelf zo moeilijk hebben gemaakt.

0-1
1-1 Kim Dijkstra
2-1 Kim Dijkstra
3-1 Kim Dijkstra
3-2
3-3
4-3 Kimber Joosten
5-3 Jolanda Tichelaar

4) Oefenen BQ28 - SV Wijthmen 3-0
13 maart 2013
doelpunten: Esther Stremmelaar; Kim Dijkstra en Jolanda Tichelaar

3) Competitie SJN - BQ28 3-0
Wat een drama.Wat hier gebeurde hebben we nog nooit mee gemaakt. Laten we beginnen bij ons zelf: we speelden een bar slechte partij. Zeker, we kregen kansen en mogelijkheden, maar lieten die alleen voor de keeper liggen. Of we waren te vriendelijk, te slap of we beschikten niet over een killersmentaliteit. Door persoonlijke fouten kwamen we op 2-0 achter en dat was ook de ruststand.Na de rust waren we sterker, feller en kregen we weer kansen en mogelijkheden. Maar een buitenspeldoelpunt betekende de 3-0 en het begin van de ellende.

What happened?
De wedstrijd tegen SJN is circa 10 minuten voor tijd vroegtijdig geëindigd met een massaal opstootje tussen speelsters van SJN en BQ28. De meningen hoe deze precies is ontstaan verschillen. Ik heb zelf de aanleiding niet gezien, maar zag wel de aanloop er naar toe:
De wedstrijd stond onder leiding van ene Roepie, clublid van SJN. De beste man begon, bij het inzien van de pasjes voor de wedstrijd, al met het maken van diverse opmerkingen over speelsters van ons. Lieke (medecoach) was hierbij aanwezig. Alles (ontvangst, pasjes doornemen, wedstrijdformulier etc) ging in een zeer gemoedelijke manier. Roepie plaatste daarbij opmerkingen als: “zo die heeft mooi haar”. Beetje vreemd natuurlijk, maar er werd na de mededeling hierover van Lieke binnen het team lacherig over gedaan. Kortom automatisch namen we het voor kennisgeving aan.

De warming-up van ons verliep moeizaam, we hadden te weinig tijd (voortaan iets sneller omkleden dames) en de bespreking na de warming-up verliep ook slecht. Te veel onderling babbelen, te weinig luisteren (leerpuntje voor mij: ik moet strenger naar jullie zijn – oei !!).

Het viel op dat de scheids in de wedstrijd steeds tegen de teamleden van SJN sprak. “mooi schot, goed gezien, ja ga door, mooie aanval, pak aan pak aan” etc etc.  Ondanks dat je je er voor af wilt sluiten ga je je er toch aan irriteren. Toen hij ook nog eens opvallend vaak voor pietluttige “overtredingen” tegen ons floot en nooit voor ons nam de irritatie alleen maar toe. Zowel binnen bij de speelsters als ook buiten het veld bij de aanwezige BQ28 ouders/leiding.

SJN kwam op 1-0 en zelfs op 2-0. Op zich niet eens onverdiend. Wij speelden erg slordig en slap, en ondanks dat we het er als team al zo vaak over gehad hebben gebeuren steeds dezelfde fouten, het lijkt wel alsof we soms de basis niet beheersen. Door het midden uittrappen, door het midden uitverdedigen, de bal erg slap raken, niet de vrije ruimte opzoeken, te kort spelen, elkaar matig coachen etc etc.. Erg jammer, want we kunnen het wel.  Dus SJN op een 2-0 voorsprong. Deels dus verdiend, deels was dit team een heel matig team en lieten wij ons gek maken door het gedrag van de scheids en de leider van SJN. Veel te vroeg werd gefloten voor de rust. Jammer (of bewust) we zaten net redelijk in de wedstrijd. De rust werd ingegaan met een hoop gemopper. Gemopper op de tegenstandsters en met name op de scheids en leiding van SJN. Op weg naar de kleedkamer gooide de leider van SJN nog wat olie op het vuur. In de rust hebben we  besproken dat we de irritatie moesten laten voor wat het was en dat we voetballend de zaak zouden gaan oplossen. Na nog wat tactische aanwijzingen geloofden we er weer in. Wij waren immers BQ28 en stonden bekend dat we pas verslagen zijn bij het laatste fluitsignaal. We straalden echt uit dat we er voor gingen. We begonnen dan ook sterk, de wil was er. We kregen kansen, mogelijkheden, maar ook in de tweede helft stond ons vizier niet op scherp, of waren we op het moment supreme te besluiteloos.
De aansluitingstreffer had veel goed kunnen maken. Er werd fel gejaagd en we zaten kort op de bal. Overtredingen tegen ons werden door de scheids geinterpreteerd als overtredingen door ons. Zelfs op aangeven van de aanwezige mensen langs de kant en op enig moment zelfs door een speelster van SJN werd er door de scheids gefloten. Ik heb mijn vingertje omhoog gestoken en de scheids om een onderhoud gevraagd. Ik heb hem (in alle kalmte) verzocht niet meer op aangeven van speelsters of van aanwezige leiding/toeschouwers te gaan fluiten, maar louter op eigen waarneming (of die van de grensrechters). Daar had hij geen boodschap aan deelde hij mee.
Kort daarna wuifde hij een buitenspelsituatie weg. De vader van Kim Dijkstra stond voor niks te vlaggen: 3-0.

Wederom een vonk die binnen het team verkeerd viel. Maar het werd nog gekker. Op enig moment ging hij aangeven wie gewisseld moesten worden bij SJN, en ging hij veters van speelsters van SJN  (!) strikken. Aanvallen van ons werden om de vreemdste redenen afgefloten (bijv omdat de spits van SJN ging zitten om het modder van haar schoenen af te peuteren). Helaas zag je dat het feller werd. We hebben (aan de kant) nog geprobeerd de rust te laten bewaren. Dat ging redelijk tot ca 10 minuten voor tijd. Daar ging het mis.

Wat ik vernomen heb: Tess werd op haar enkels getrapt, tot twee keer toe. Een vrije trap, bal wordt weggetikt en speelsters gaan duwen en trekken aan elkaar. Bovendien vallen er verbaal enkele worden. Volgens SJN zou iemand van BQ28 een elleboogstoot uitgedeeld hebben. SJN beweerd tevens dat iemand van hun voor haar kleinere zusje op kwam en wraak (?) nam op een speelster van ons. Het was een kluwen van speelsters die duwden en trokken aan elkaar. Wij als leiding en ouders waren toen al in het veld om de gemoederen te sussen en speelsters bij elkaar weg te houden. Ook enkele speelsters van ons probeerden te boel te sussen. Op enig moment zag ik dat Catherine tot 2 of 3 X toe een karatetrap in haar rug kreeg. Dat was het sein voor ons om van het veld te gaan.

Ik heb natuurlijk niet alles kunnen zien, maar ik heb ik niemand van ons team zien slaan, schoppen, haren trekken of wat dan ook. Er werd veel geduwd en gebabbeld door alle meiden op het veld. Het was binnen een flits van secondes een kluwen meidenmassa, een heuse bitchfight. Het duurde (gelukkig) ook erg kort.

De scheids en de leiding van SJN liepen ook weg, evenals een groot deel van het team van SJN. Een klein gedeelte bleef achter met “vriendjes” en andere dubieuze figuren.  In de kleedkamer hebben we even stoom afgeblazen. We stonden in dubio, wat te doen. Weglopen zou n straf kunnen betekenen, doorgaan zou ook niet verstandig zijn.
We kregen op enig moment te horen we onder begeleiding naar de auto’s gebracht zouden worden. Dus: niet douchen en als groep naar de auto’s, niets zeggen, mondje dicht. (Uiteindelijk viel dat reuze mee en leek het meer angst van de tegenpartij te zijn dat het zou escaleren). Maar omdat ik in de kleedkamer was heb ik uiteraard niet mee gekregen hoe de sfeer buiten was.

Een vriendelijke oude man (bestuurslid SJN) bracht Lieke en mij naar de bestuurskamer. Lieke en ik zaten er wel mee in onze maag. We moesten namelijk nog het wedstrijdformulier hebben. Een aantekening van ons zou rechtstreeks tegenover een aantekening van de leiding van SJN en de scheidsrechter staan. Bovendien waren er langs de kant enkele bestuursleden van SJN. Ook die zouden we tegen hebben. Kortom we zouden hier (als club) altijd slechter uit komen was ons vermoeden. En wie weet welke consequenties het zou hebben voor ons als team. Schijnbaar dacht men er bij SJN ook zo over. Er werd in de bestuurskamer een goede bak koffie geschonken en we kregen op vele punten gelijk (bijv het gedrag van de scheids en het opruien van de leiding). Beiden moesten hun excuses aanbieden, hetgeen ook geschiedde. Het elftal van SJN moet maandag na de training bij het bestuur komen.

We zijn uiteindelijk overeen gekomen dat we het bij een 3-0 nederlaag zouden houden. Misschien hadden we wel wat moeten doen met het wedstrijdformulier. Een aantekening of wat dan ook. Maar zoals gezegd, we hebben ook het club/teambelang mee laten wegen. Bovendien waren er op dat moment geen gewonden of iets dergelijks binnen ons team en was ook niet meer te achterhalen wie nu precies wat gedaan heeft. Kortom moeilijk moeilijk.

Wat Lieke en mij betreft is op dat moment de meest koninklijke weg gekozen. Wij hopen in ieder geval dat dit niet meer voor gaat komen. We doen dan ook een oproep aan ons team: voel je de spanning oplopen in een wedstrijd vraag dan om een stoom-afblaas-momentje door te wisselen. Ook wij zullen hier nadrukkelijker op gaan letten. En verder moeten wij het gewoon voetballend op gaan lossen. We kunnen veel en veel beter dan we tot nu toe na de winterstop (oefenen tegen EPE en competitie tegen GAK) hebben laten zien. Dus meiden (voor wie dat van toepassing is) meer naar de trainingen komen, zodat we als elftal kunnen groeien.

Ik ben overigens wel trots op het feit dat we bij het “gebeuren” als 1 team op het veld stonden. We kwamen voor elkaar op, beschermden elkaar en sprongen in de bres om de boel te sussen. Dat is dan ook het enige redelijke gevoel aan deze dag.

Tot slot, nogmaals, dank aan de chauffeurs van deze dag, de vlagger en de aanmoedigingen. Het was koud, nat en slecht. Snel vergeten dus.

2b) Verhaalte website BQ28 (3 maart 2013)

Meiden A1 beginnen reeks in Hoofdklasse goed.

Met een 3-2 overwinning op Go Ahead Kampen is het meisjes A1 goed van start gegaan in de hoofdklasse 1 van district Oost. Er zijn momenteel landelijk 5 hoofdklassen. Allemaal kleine competities zodat onze meiden bij de ca 30 hoogst voetballende meiden (in hun leeftijdsklasse) van Nederland zitten.  En dat is een mooie prestatie als je weet dat het team grotendeels uit B-junioren bestaat. Dit team is vorig voorjaarsseizoen kampioen geworden in de hoofdklasse MB en werd in z’n geheel in de najaarscompetitie (sept-dec) van de hoofdklasse MA geplaatst. Er kwamen een paar meiden over van het C1 elftal en die hebben hun draai keurig gevonden. Het team eindigde in de najaarscompetitie op een keurige 3^e plaats  op slechts geringe afstand van de kampioen (die overigens in Zwolle met 4-1 op de broek kreeg).

En nu zijn we dus gestart met de voorjaarscompetitie. We verloren twee meiden (Iris Klaassen en Sterre van Riel) aan de dames en kregen er een oudgediende (Esther Stremmelaar) voor terug. Gelijk starten met een overwinning is natuurlijk lekker en door de uitslagen op de andere velden mogen we ons ook nog eens gelijk koploper noemen. Maar we moeten wel met beide benen op de grond blijven staan. En aan de conditie werken dames.  Volgende week gaan we naar Nijmegen. Hopelijk houden we onze koppositie vast en reizen we met 3 punten terug uit de Gelderse stad. En wie weet lukt het ons ook nog om deze competitie nog een keer aan te treden in echt gelijke tenue’s (hint en knipoog).

Coach
Paul M

2a) Competitie BQ28 - Go Ahead Kampen 3-2 (27 februari 2013)
 Coach Paul lag ziek onder de wol, maar de dames konden deze beladen wedstrijd ook zonder hem af getuige de 3-2 winst. Het was wel een moeizame wedstrijd van de zijde van BQ28. We maakten te veel "beginnersfouten". Daar waar we erg vaak op hameren doen we toch steeds weer fout. We spelen te zacht in, we zoeken te weinig de ruimte, coachen elkaar erg weinig en verzuimen het af te maken. Door doelpunten van Kim Dijkstra, Kimber Joosten en Kimberley Kleiboer pakten we na een 2-1 ruststand toch de winst. De eerste drie punten zijn binnen.

1) Oefenwedstrijd Be Quick '298 - SV Epe 4-1 (9 februari 2013)

Op een koude zaterdag onder een flauw zonnetje konden we eindelijk weer eens de wei in. De laatste wedstrijd was van 8 december (WHC uit 2-3 winst). Ook het trainen was niet altijd mogelijk geweest. Kerstvakantie en sneeuw belemmerden dit.

We hadden deze dag maar de beschikking over 13 meiden, waarvan 1 nieuw lid die aan gaat sluiten bij de MB1. Anderen waren verhinderd door blessures, werk of carnaval. We speelden vandaag voor het eerst met de teruggekeerde Esther.

De opdracht vooraf was simpel: druk zetten op de tegenstander, afjagen en in balbezit komen. Een tweede opdracht was om in balbezit te blijven, de bal rond spelen. Zorgen voor meerdere aanspeelpunten. Dus bewegen en jezelf vrij lopen. En dat mag dus ook best eens buiten je eigen positie om.
Nadat aanvoerder Tess de toss had gewonnen volgde na de aftrap een aanval met een diepe bal en daaruit kwam een corner voor ons. Kim Dijkstra nam de bal en bijna ging hij er direct in. De bal werd half geraakt bij de eerste en ging via de lat naar de tweede paal. Daar stond Kim Berends klaar om de bal in het doel te schuiven. Na 1 minuut en 30 seconden stonden we op 1-0.

Daarna volgde een partij waar de toeschouwers niet echt heel warm van werden. We gaven echter niets weg en kregen zelf aardig wat mogelijkheden. Het afjagen en in balbezit blijven zat er echter nog niet echt goed in. Ook hielden we het veld niet echt breed waardoor alles bij elkaar klonterde, hetgeen het spel niet ten goede kwam. We raakten de ballen soms te zacht of half waardoor we hem weer snel kwijt waren.
Toch waren we een maatje te groot voor het dapper spelende EPE MA1 (een eerste klasser). Geheel onverwachts kwam EPE echter op 1-1. Een diepe bal, slechte communicatie achterin, een aarzelende Ella en een lobje brachten de bal in ons netje (1-1). We herstelden gelukkig snel en namen weer het overwicht in de wedstrijd. Lynn (MB1) kwam in het veld en bracht zichzelf in scoringspositie. Net niet. Vlak daarna ging zij in een snelle wenteling en scrimmage neer. Huilend moest zij het veld verlaten. Diagnose: mogelijk lichte verrekking van een enkelband. Sterkte Lynn.

We kregen nog enkele mogelijkheden, maar verzuimden het overwicht uit te drukken in de score. Toch kwam er nog een doelpunt voor ons. Nog voor rust brachten we met een snelle aanval Kim Dijkstra in stelling die subtiel de 2-1 op het scorebord wist te zetten. Tijd voor thee.

Na de rust kabbelde de wedstrijd voort. Er werd hard gewerkt en doordat we fysiek veel sterker waren hadden we ook vaak de bal. We hadden weer enkele aardige aanvallen en kwamen uiteindelijk (mede dankzij de individuele klasse van Kim Dijkstra) op 3-1 en 4-1 (beide keren Kim D). Bij sommige meiden was het pijpje behoorlijk leeg aan het einde van de wedstrijd, maar dat kan alleen maar verbeteren. Een aardige generale, niet bijster goed, ook niet slecht. Het kan allemaal nog wat zuiverder, strakker en op sommige momenten een tandje sneller.

We gaan op weg naar de eerste competitiewedstrijd: 16 februari uit tegen DTS'65 in Ede.
Met dank aan de vlaggenist Frank Visser.

Paul

Be Quick '28 - SV Epe (oefenwedstrijd) 4-1
1-0 Kim Berends
1-1
2-1 Kim Dijkstra
rust
3-1 Kim Dijkstra
4-1 Kim Dijkstra